160. kilometre mi?
Şiirde, hayalde heyecan verici
-belki direksiyon başında da.
Ama bende somut bir anısı var
160 kilometre hızın: Suudî Arabistan.
12 Eylül yılları. İngilizce öğretmeni olarak
Aramco şirketindeyim,
eşim Füsun ve kızımız Barış’la.
Sanırım 1984.
20 yaşlarındaki bir öğrencim
yeni arabasıyla
bizi Dammam şehrine götürüyor.
Yanındayım. Barış’la Füsun arkada.
Hız artıyor. Delikanlı keyifli.
Bize hava atıyor.
Hız ibresi: 80… 90… 100…
Sakin görünmeye çalışıyorum,
tebessümle. Sinirlenmesin,
özgüveni sarsılmasın diye.
120… 130!.. 140 km!
Kızım 4 yaşında!
150 km!
160. kilometre! Ve delikanlı
Pencereyi açıyor,
sol ayağını kaldırıp
pencereye dayıyor!
Şarkı söyleyerek!