010: Deus Ex Machina
D
Dikiş patladı. Atımla dalgın bakışlardan geçtim. Beni görmedi hiçbir göz göz. Sevmediğim için sevilmediğimde karşılıklıdır her şey dedim. Evet. Genelleme bir deneyim manifestosudur. Ağzımda kürdan. Ağzımda meeleyen bir kuzuyla genelliyorum. Sevmediğim için sevilmediğimde karşılıklıdır her şey dedim. Dikiş patladı. Apartman bir anıya kaçak kat atıldı. Biz orda yaşadık. Anıda. Başka anıları misafir ettik. Kötüler de geldi. Gülerken dişlerimizi göstermedik onlara. Kötü anılara. İstemedik arkadaş kalmak moral parklarında. Öylece. Küme içinde, kimse dışımda.
E
Var ya, yok da olabilirim. Arvelesle el eleyim. Ağrı okları saplı bulut hiç silkinmedi. Birkaç gün yağmuru bekledik. Evden hiç. Sosyal fobimizin tüylerini kısalttık. Pijamalarımızı hiç. Haber kanallarını değiştirmedik maruz. Telefonları hiç. Gündüz en ünlü nü resmiymiş. Cinselimiz hiç. Esen nesil havamızı kaçıramaz. Ama birden o kesik, jiletin döndüğü dili hatırlar. Nesil esintisi. Ben sizler gibi değilim. Suskunum. İsteyemem. Uzun kalamam. Atarisi içine atmak olan bir çocuğum. Ama yine de bazı şeyleri açıkça konuşmak istiyorum. Konu bütünlüğü sıkıcıdır. Anlam yoktur. Yenilik bir anlık dalgınlıktır. Ne hissediyorsun? Sisler içinde beni görüyorsun. Aura beni. Huzme beni. Yok da olabilirim. Dikiş patladı. O kesikle el eleyim. Bahçelerden yanlış kararlar koparmışım. Başım için omuz aramışım. Koklanmak için burun. Bulmuşsam da değilmiş muştu. Kötü haber ötmüş hep kuşlarda. Kalmışım sisin içinde, kalmışım. Göz gözü görmeyince, göz gözü görmemiş olur. Böyle işte.
F
Sisin içindeyim. Görmüyor olmanın üç oğlundan biriyim. Çete etimden koptu. Mahallede büyüdü. Kepenklere çekilen şutlar. Etimden koptu hepsi. Pirana ruhlar, pirana ruhlar. Çocukluğum böyle geçti. Pastane katlarında papiçulo dansıyla. İlk sevgilim, kaşımdaki jiletindi. Liseler teneffüste kolonya içerdi. Gömleklerinin kollarını kıvırmazdı hiçbiri. Bileklerinde faça izi isimler. Kimi torbacısının, kimi sevgilisinin ismi. Tarih diye bir şey yok. Bazılarımız için tarih diye. Dikiş patladı. Kan iki yana aktı. Bir yanda, geçmişe üzülenler. Diğer yanda, geleceği düşünenler. O kesik eskimedi. Eskise yer bezi yapardık. Anda hala. Rüyalarda ve uyku sersemliklerinde. O kimdi, elini götüren bırakan el izini. Görsem hatırlamam, ilk kimdi.
