Sondan sonraki saniye
Mert bir adamdı
O
Orada ölen
Hayatta kalmaya çalışıyorduk
O
Öldü
Kalmaya da çalışmadı
O
Ölen
Laflarımızda geçiyor artık
O
Öldü
Ektiği tohum çiçek açtı
Yaptığı yemek dolapta
Aldığı kavun mutfakta
Ölüm karşısında hep 9 yaşındayım
Kurumsal dinden bihaber
İnançlarım ayak uyduramaz yetişkinlere
25 Aralık 1989
Kar yağıyor, cicianne ölmüş
Maltepe’ye gidildi taksiyle
Cesedin üstünde bıçak vardı
Eski bir âdetmiş
Nesnel bağlılaşık bende o görüntüyle çöktü
Müstakil, dört yanı bahçeli bir ev
Bahçede çam ağaçları, dut ağacı, kuyular
Ev soğuk, yetişkinler konuşuyorlar
İlk şiirimi o gün kimse beni izlemezken
Duvardaki oyuğu seyrederek yazdım
Yazıp buruşturup oyuğa sakladım gizlice
Evin ruhuna siner, cicianneye ulaşır diye
Oğlumla yoldayız bu kez
Kar yağmıyor, dedesi öldü
Yoldayız, sokağa çıkmak yasak
Şu an neler hissetmiş olabileceğini hatırlıyorum kendimden
Bu yolculuğu nasıl hatırlayacağını
Ben de senin yaşlarında böyle bir yola çıkmıştım
Derken fark ediyorum
Günlerden yine 25 Aralık
1989 orada, 2020 burada
Sondan önceki saniye
Son
Sondan sonraki saniye
Maltepe’deki ağaçlardan en az biri duruyor
