Ben İzmirli Ahmet,

Dinleyin bir zahmet.

 

Agora meyhanesi.

 

Rüyamda görmüşüm her türlü hainliği

Uyandım

Fırlatıp attım elimden makineli tüfeği 

Eski sevgilim eski sevgilime kaçmış

Dünya insafsızların insafına kalmış

Bağırmışım, kendi sesimle uyanmışım

Dilim tutulu, bir türlü konuşamamışım

Kendi ayak sesimle bir kez daha uyandım

Cam fanusun içinde birkaç saat dolandım

 

Ömer’e uğradım

Gergindi, dokunsam paramparça bölünecek

Dedi ki: “Abi, kuzu kadardı rüyamdaki örümcek”

“Ömer” dedim, “Ben de hâlâ rüyada gibiyim”

“Elimde makineliyle uyandım, sana ne diyeyim

Rüya kapısı rüyalarla açılır, kalk gidelim Jüpiter’e

Kimmiş o örümcek anlaşılır, üzülme sen yok yere

Buradan kaçar az biraz açılırız

Memo’yla Maykıl’ın balonunda uzayı dolaşırız”

 

Vardık Jüpiter’e bir gece vakti

İnsan anlamıyor yolda geçen saati

Uzun uzun anlattım hadiseli rüyamı

Memo dedi: “Asmalı o sevgilin denen adamı”

“Jüpiter’de rüya yoktur, hepsi bizim gerçeğimiz

Diz çökmez delikanlı, budur bizim ölçeğimiz

Öyle bir dünyada yaşıyorsunuz ki deli gömleği

Uykuda bile olsa alın yanınıza makineli tüfeği”

 

Bir uykudan kalkıp bir uykuya uyanmıştık

Sembol sümbül aramayı geride bırakmıştık

Ömer dedi ki: “Her şey kendine benzemeli”

Örümcek örümcekti, makineli makineli

“Ayakla ezilmez kuzu kadar örümcek

Korkuyla bu işin sonu gelmeyecek”

Sustuk sonra

Büyük Kırmızı Leke karşıdan görününce

Maykıl bir şarkı çalmak istedi gönlünce

Nesrin Sipahi Jüpiter’in resmî assolistiymiş

Çalan şarkı ‘Agora Meyhanesi’ymiş

Düşünün, uzaydayız

Balonda müziği çınlatmaktayız

–  Burası Agora Meyhanesi

–  Burda yaşar aşkların en divânesi

Jüpiter semalarında acayip şeyler hissediyoruz

Nesrin Abla, seni çok seviyoruz

 

Hiç dönmek istemiyorduk dünyaya

Maykıl başladı tuhaf tuhaf konuşmaya:

“ Orpheus’un karısı

Narkisos’un yansısı

Kader kapıyı çalınca

Kim Echo’nun tanrısı

 

“ Perseus’un kalkanı

Kimin ruhsal alanı

Pan’ın kalbi Echo’da

Gaia toplar kalanı

 

“ Böyle böyle büyürüz

Severiz gece gündüz

Doğduk başkası için

Başkasıyla ölürüz ”

 

Memo sordu: “Ya Maykıl, ne alakası var”

Ömer dedi: “Maykıl’ı Maykıl yapan bence bu konuşmalar”

“Boş konuşmaz Maykıl” dedim Memo’ya, “Vardır bildiği”

“Mitoloji bu, kolay değil öyle hemen görüş birliği”

Orpheus’un karısından başladım anlatmaya

Bir örümcek geçmez mi yanımızdan güle oynaya

Dedim: “Kadifeden kesesi bahçeden gelir sesi

Beyler, burası Agora meyhanesi”

 

Ayrıldık Jüpi’den, döndük bizim buraya

Elde tüfek hazırım bu bitmeyen kavgaya

Benim diyen anlayamaz bizim Jüpiter’i

Sanmayın bizi uzaylı ağustos böcekleri

İzmirli Ahmet’im, birçok yerde dolaştım

Karışık işler bunlar, ama biraz alıştım

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr