“ısırdığı elmada kendi kanını göremeyen namerttir ya da ihmalkâr” | Hamdi Oğulhan Tünay’dan bir şiir.

ölüm geldiğinde

bağışla merhametsizliği ve kibir yuvası puştları

çünkü ölüm geldiğinde

ve

anladığında

ben’den ayrı gördüğün ne varsa arada hiçbir fark kalmayacak

suç kolektiftir

kibir kolektif

cinayet ve inkâr

özdeşliktir

allah ve peygamber

özdeş

kabullenmenin düzleminde uçarken sana diyecekler ki

nasıl ya

üfle onlara ya da huuuuuufp de içine çek

ısırdığı elmada kendi kanını göremeyen namerttir ya da ihmalkâr