Ben İzmirli Ahmet,

Dinleyin bir zahmet.

 

Jüpiter Maykıl’ların yuvası.

 

Canım Maykıl, nasıl da korkuyordu

Çünkü kaderinde olmayan insanlarla yaşıyordu

Ben ona “ Burası senin memleketin ” diyordum “ gitme ”

“ Beklemekten zarar görmedi kimse bu memlekette ”

Maykıl benim canımın ta içidir

O bendim ben onda benden içeridir

Dedi ki “Benim için önemli olanların hepsi bitti”

Böyle böyle uğurladık, Maykıl Jüpiter’e gitti

 

Sonra ay güneşi kovaladı akşam oldu

Denizler masal gökler bilmece doldu

Bir mesaj geldi Netflix’ten:

“ İzmirli Ahmet

İzlemeye devam et ”

 

Yarıda bırakmıştım Maykıl’ın Hikâyesi’ni

İnsan merak ediyor olayların gelişmesini

Baktım filmde fırtınalar kopuyordu

Jüpiter’miş orası, göz gözü görmüyordu

İşte bak Maykıl çıktı, konuşuyor ekrandan

“Özledin mi beni” diyor bambaşka bir cihandan

Canım Maykıl, sensiz hayat çok sıkıcı

Özlemez miyim hiç, havalar bunaltıcı

Anlattı mı anlatır Maykıl biliyorsunuz

Maykıl’dan hikâyenin devamını dinliyorsunuz

“ Uzun bir yolculuktan sonra Jüpiter’e indim

Dünyadan 11 kat büyük çapı, bir at gibi bindim

Günlerce dolaştım Mecnun misali yalnız

Sonra biri seslendi ‘ Hayrola, kimi aradınız? ’

Jüpiter’de envaî çeşit gaz var

Çarpışıyor renkli renkli bulutlar

Etrafta kimseyi görmeyince üzüldüm

Yalnızlığı sevmediğim için bir kenara büzüldüm

Ses yine bağırdı:

‘ Masal masal maniki

Yolda saydım on iki

On ikinin yarısı

Tilki çakal karısı ’

 

Bağıran çıktı ortaya, adı Memo’ymuş

Mekân bilmiş burayı, tek başına oturmuş

Yıllar önce gelmiş bu güzel Jüpiter’e

‘ Dünyada kaldı ’ diyor ‘ alavere dalavere ’

‘ Gönlümün sultanını aradım sevmek sevilmek için

Uzaylıya kız yok dediler geziyorum çin ü maçin

Madem uzay dediler ben de geldim buraya

Jüpiterli Memo oldum kendim güle oynaya

Huzurum Allah’a şükür oldukça yerindedir

Bil ki Jüpiter’de aşk bayağı derindedir ’

 

Su gibi geçti ilk üç ay ben hiç konuşmadım

Nasıl sessiz kaldım valla ben de anlamadım

Sonra bir gün nasıl sıkılmışsam susmaktan

‘ Memo ’ dedim ‘ Yiğit bir delikanlı çıktın Allah’tan ’

Başladım anlatmaya, derdimi paylaşmaya

‘ Dünyada herkesin kıyıcı olduğu zamanları gördüm

Büyük sırlar saklanan topraklarda büyüdüm

Kendi benzerimi sevmek için yerde nasıl süründüm

Kendimi aldatarak rolden role büründüm

Allah coğrafya sorunu olan ülkede doğurtmasın

Babasını yiyen evlât gördüm Allah şaşırtmasın

Eğer saygıdeğer ülkemiz bana izin verirse umutsuzum

Aziz milletim kızmazsa ben derinden mutsuzum

Haddini aşmayayım halka duyduğumuz saygının

İç dünyam Jüpiter’de yeri yok kitlesel bir kaygının ’

 

Ben böyle deyince

‘ Hoş geldin ’ dedi Memo

‘ Hayali bir dünyadayız

Biz bunun farkındayız

Gün bir doğar bir batar

Duygular varır duyguya

Bir uydudan bir uyduya

Bitmiyor gazların fırtınası

Jüpiter, Maykıl’ların yuvası ’ ”

 

İzmirli Ahmet der ki Maykıl Jüpiter’miş gitti

Jüpiterli Memo daha önceymiş ama sabretti

Maykıl gelince Memo’ymuş buldu Maykıl’ı

İkisi de çalışkan adam, ikisi de başarılı

Sıkılanı Jüpiter’e bekliyorlar

“ Göle maya çaldık ” diyorlar

“ Burada elma dalda biter

Ballı börek herkese yeter

Baktınız herkes akıl hastası

Bekleriz, Jüpiter Maykıl’ların yuvası ”

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr