Hiç Emin Değilim

 

Yaptığım gözlemler edindiğim deneyimler

şunu gösteriyor ki:

hiçbir şeyi göstermiyor.

bazen ilk kez ayaklarımı yere basıyormuş

hissine kapılmam bundan sanırım

ve bir koltuğa gömülmüş

bilgisayar ekranından alışveriş

sitelerindeki kampanyalara

gözlerimi kırpmadan

büyük bir heyecanla bakmaya çalışmam da,

göğsümün bir boşluğu

olduğunu kavramam da bundan.

çoğunlukla, bulunduğum kentten başka

kentlerin varlığını ise

hava durumundan anlıyorum

coğrafya hep çok önemliydi zaten

sorduğunda tarih de öyle, felsefe

hele matematik dendiğinde akan sular…

 

Aslına bakacak olursanız üzerimdeki yükü

hafifleten bir şeyi bulduğumda

bunu, ya unutmuş

ya da unutmamış olduğumla

açıkladığımı görüyorum

nasılsa unutmak diye bir şey var

nasılsa unutmak diye bir şey yok

yani ne güzel durmadan sizi

aydınlatmak istiyorum

fakat kimse beni ağzına almıyor

 

Kimse beni serbest bırakmıyor

bunu nasıl istediğimi

kimse dikkate almıyor

dikkate aldıklarımı vermeyeceğim hiç

beni kinse şekilden

şekle yokluyor

allanıp pullanıp

otobüste yanıma oturuyor

herkes kinini yanında oturtuyor

anında elini uzatıp alsın diye

kimse aldıklarını vermiyor

her şey geçiyor

arabalar üzerimden el elden

zaman ne çabuk geçiyor

umarım ya bir reset ya da

iyilerin duası

herkes birbirini anlamaya çalışıyor

çünkü televizyonlardan verilen

hiçbir haber devrim getirmez/getirmiyor

bazen bunu düşünüp olanlara ağlıyorum

-bazen öyle ağlıyor öyle ağlıyorum ki

telefonlara yetişemiyorum-

 

Samimi olmak gerekirse devrim

olmuyor diye hiç ağlamadım

sadece, bir gün öleceğim için

kendimi çok hırpalıyorum

sanki zihnim ne kadar yorulursa

ölmek o kadar kolay olacakmış gibi

kendimi durmadan zihnen yoruyorum

o vakit ölmek normalleşiyor

sözcük keskinliğinden sıyrılıyor

etin toprağa düşüp zamanla kemikten

sıyrılacak olması beni ayrıca teskin ediyor

ve ölmek üzerine durmadan ne kadar

kafa patlatıyorsam

dünya o kadar hafifliyor

 

Galiba ölümü normalleştirebildiğimi

söylemem konusundan

pek emin değilim

çok da üzerine düşmemek gerekiyor

dünyada artık kampanyalar da

hiç bitmeyecek

gözlerimi kırpmadan bakmaya

çalıştığım her şey gibi.

 

Her şeyi yazabilirdim/Ama yazmadım

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr