Fotoğraf: Doğan Kemancı
Ece Ayhan [Datça/Muğla, 1931 – İzmir, 2002] Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdi. İlk şiiri 1954’te Türk Dili’nde yayımlandı. İkinci Yeni’nin öncü şairleri arasında yer aldı. 12 Temmuz 2002’de İzmir’de kalp yetmezliği sonucu hayata gözlerini yumdu.
Şiir: Kınar Hanımın Denizleri (1959), Bakışsız Bir Kedi Kara (1965), Ortodoksluklar (1968), Devlet ve Tabiat ya da Orta İkiden Ayrılan Çocuklar İçin Şiirler (1973), Yort Savul – Toplu Şiirler 1956-1976 (1977), Zambaklı Padişah (1981), Çok Eski Adıyladır (1982), Çanakkaleli Melahat’a İki El Mektup ya da Özel Bir Fuhuş Tarihi (1991), Sivil Şiirler (1993), Son Şiirler (1993), Bütün Yort Savul’lar – Toplu Şiirler 1954-1994 (1994), Bütün Yort Savul’lar – 1954-1997 (1997), “Adım Ece Ayhan Çağlar…” (2014).
Deneme-Mektup-Günlük-Anı: Defterler (1981), Yeni Defterler (1984), Yalnız Kardeşçe (1984), Kolsuz Bir Hattat (1987), Şiirin Bir Altın Çağı (1993), Başıbozuk Günceler (Defterler ve Yeni Defterler’le birlikte, 1993), Aynalı Denemeler (1995), Dipyazılar (Yalnız Kardeşçe ve Kolsuz Bir Hattat’la birlikte, 1996), Sivil Denemeler Kara (1998), Hay Hak! Söyleşiler (2002), Bir Şiirin Bakır Çağı (2002), Öküz’lemeler (2004), Hoşça Kal – İlhan Berk’e Mektuplar (2004), Kardeşim Akif – Akif Kurtuluş’a Mektuplar (2011), Ece Ayhan Çağlar Anlatıyor (2012), Hoş Çakal Hoş Tilki – Enis Batur’a Mektuplar 1975-2002 (2015).
Anlatı: Morötesi Requiem (1997), İyi Bir Güneş (2018).
