ilkokul / IX
ışık yutmak için karanlığa eğiliyorsun
tütünle incelen zamana
köpekleri zehirli köftelerle gömdüler
endülüs’te bir kayığım yok benim
ıslak hayvan tasvirleri mağarada
dağılan bir okulun önünde çocuk gırtlakları
heykelleri kırıp organlarını çıkarmak
hayat bilgisinde pencere ve ölüm okuyor
martılar yağıyor otları aydınlatan farlara
ışığa çarpıp karanlığa düşüyorlar
dün denizde bir çocuğu boğmuşlar
dinlediğim komik bir hikayeydi
kayığımın kemikleri uğulduyor
adımla çağırıyor beni
adlandırmak ölüm değil
ama ölümlü bir kelimeye sığdırabildikleri.