ilkokul / IX

 

ışık yutmak için karanlığa eğiliyorsun

tütünle incelen zamana

köpekleri zehirli köftelerle gömdüler

endülüs’te bir kayığım yok benim

 

ıslak hayvan tasvirleri mağarada

dağılan bir okulun önünde çocuk gırtlakları

heykelleri kırıp organlarını çıkarmak

hayat bilgisinde pencere ve ölüm okuyor

 

martılar yağıyor otları aydınlatan farlara

ışığa çarpıp karanlığa düşüyorlar

dün denizde bir çocuğu boğmuşlar

dinlediğim komik bir hikayeydi

 

kayığımın kemikleri uğulduyor

adımla çağırıyor beni

adlandırmak ölüm değil

ama ölümlü bir kelimeye sığdırabildikleri.

 

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr