KAVRAYIŞ
kopmak
taban sıcaklığından yoksun öylesine her şeyden
vakumsal bölgelerinde belli belirsiz saldırıların
oranında evrenin ihmaller doğmaktadır
artık bellidir benim kalan kısımlarım
bellidir tanım hakkından vazgeçiyorum
bir doğru boyunca bir hız boyunca fırlattım/ daha az evvel
ellerimi gazlarla çevrili son derece aktif sürtünmeyle
gücü sürekli üreten egzotik o gezegene
metalik olmayan imkânlarla
gerçi bildim
evriminde, geri gelişi esnasında böcekleri
hiç yoktan çok yönlü artışında bir araya gelmiş atılımlarında
“biz” dışı doğalarını anladım
dinamik bulgularında uyarıcıların
anladım… kopmak
şimdi tozu içeren parçacıklar
ölmedim/ya nasıl
kendi kendini işleyen bir olgu olayım istedim, otlar gibi
ivmeli halleri gibi hayvanların
unsurları üzerinde körelen bu dünyada
değişik tiplerde kahkahalar istedim
sınırlandırılmış durumlar boyunca bir tayf
çünkü bir şeyler var düzlemden dışarıya/ saçılan eylemler
hareketi dengeliyor akım
enerjisi var yünlerin seyahat halinde
atomlarda yoğunluğu kısaca yerleşik kılan kuvvet
ama merkezde sertleşmiş bir coğrafya var
borsa ve mermi/ bu iki nokta arası mesafede
monotonluklar ve reçete/ bu iki canhıraş içinde
kendi frekansında soğur element
tüm prensipleri yıkılır uzayın
bana hemen peşin sıra yetişme yerlerini verin haşhaşların
salınımını verin kök sistemlerinin
yani doğrudan titreşimleri almaktır ki bu
nihayet kopmak… nihayet yaşamak
kalakalmış cinsiyetler değil
yeryüzüyle aramızda sınırda durmuş pek çok yerler değil
bilin! ilk kavramını anlamalıyız sabahın
restoranların, mobilyaların, motorların katılmadığı
gerçek şu ki ne varsa şu araçlarda, paçavralarda
sürekli hesaplamaların seviyesinde bu yaşamın
eşdağılımı unutuldu etkileşimin
nasıl gereklidir o zaman içeriği varlığımıza uygun atmosfer
ve evrenin hacmi alnımızda durmalı
mineraller gıcırdamalı gırtlakta
artık bellidir benim gitmek dediğim
kozmolojik birleşimde
düşerek çekirdeğe/ daha az evvel
attım sinemalara, evlere bacaklarımı
bu nihayet kopmak… iyileşmek nihayet
ölmedim/ vücut boşluklarımda bir eğim oldu tabiat
soğanları çiğnemeyi öğrendim
ne dükkân ne büro ne donlar
yarıklardan geçmeli aslında dişlerimiz
anladım… kopmak… yaşamak
