Şair olmasaydınız ne olurdunuz?
Ne olmamı isterdiniz diye cevaplardım normal şartlarda ama ben olmadım şair. Yani olmak amacıyla şair. Bir sabah kalktım ve benden şair diye söz ediliyordu. O günden beri bununla yaşamaya çalışıyorum.
Neden şiirle ilgilenmeye başladığınızı hatırlıyor musunuz?
Hatırlıyorum. Masalı da var. Bir sınıfta , sadece bir çocuk silindirin hacmini hesaplamayı biliyormuş. Bir gün pencereden dışarıya bakarken, artık öğretmenin aferininden daha değerli bir şey görmüş: Gökten düşen bir beyazlık. A) Aferin, B) Beyazlık. B’yi işaretlemiş.
İlgisiz birine, neden şiirle ilgilenmesi gerektiğini tek cümlede nasıl anlatırdınız?
“Şiirle başınız göğe ermez ama başınızın olması gereken yerde olmasını istemez miydiniz”.
Dünya kendiniz ve başkaları için mükemmel olsaydı yine şiir yazar mıydınız?
Dünya mükemmel zaten. Yuvarlak, mükemmel ve nasıl olması gerekiyorsa öyle. Mükemmelliği terk edildiğinde tamamlanıyor.
Şiir bir sanat olmasaydı en çok hangi insan eylemine benzerdi?
Öğrencilik.
Hiç Artvin’e gittiniz mi? Gittiyseniz neden ve gitmediyseniz neden?
Gitmedim. Hakkari’ye gittim ama. O sayılmaz mı. Galiba sayılmaz.
Artvin’e gitmiş birini tanıyorum. Bu da mı sayılmaz.
Şiiriniz değişse bile sadık kaldığınız bir şey var mı?
Şiirde ve dünya işlerinde mutlak sadakat gerektiren biçimsel kurallar yoktur düşüncesine hep sadık kaldım.
Elinizde sihirli bir değnek olsaydı, geriye dönüp şiir tarihinde neyi değiştirmek isterdiniz?
Sihirli değneğin sihri sizde kalsın, değnek kısmını nasıl kullanacağımı biliyorum.
Artık aramızda olmayan hangi şairlerle tanışmak isterdiniz?
Turgut Uyar’la yarım kalmış, pek hoş olmayan karşılaşmamızın tamamlanmasını.
Okur olmasa dilin intikamı olabilir mi?
Dil bir intikam değil imtihan. Tam olarak “imtahan”.
“Bir gün bu ülkeye komünizm gelecekse onu da biz yüce şairler mi getiririz?”
Getirirler. Ama getirdikleri şey bir zaman sonra sosyete pazarında beş liraya satılır.
