Kristal

 

Göğden aldım yere serdim

buluttaydı taşa verdim

özüne değin eştim toprağı

topladım kelimeleri

sana verdim

 

Ölçüp tartan

sonra ilgiyle süzen

o kunt bakıştan

kırılmış renge doğru

bir ayna olmak istedim

 

Şimdi ve yalnız

yerde ve gökte

sırlanmış yüzlerden uzak

biriken anıları için

hayatımın

 

Sana bir sır vermek istedim

kokmaz ve kırılmaz

kelimelerden yapılma

düşüncende kilitli

bir sır

 

Sözcüklerin yükü ağır

ama çok daha zor

sivil kalabilmek

karanlıkta bir yıldızın

saklanması kendinden

 

Şu kovgun bekleyişten

duvara asılı kitaplar

ya da evlerin eşiğinden

konuşurduk eminim

o iki kelimeyi söyleyebilsem

 

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr