Yalnız mı olacağım?
Bu fırtınaların kaynağı
yüreğin ateşi uyandığında içimde
ve dirençli olacağım, özgür, hayat dolu
sonra yalnız mı olacağım?
Ve belki kopacağım köklerimden
yitmiş umudu aşkın,
her insanın sınırdaki mahsulünün
nisyan olduğunu hatırlayacak
bir başka oluşun içine dalacağım.
Ama titreyene kadar ben
dün ellerinin başlattığı dokunuşla
beni baskılayan her hayat belirtisi
uzanacak hesapsız, senin ölçülerine.
Ekim 1952
Alda Merini (1931-2009)
“Birçokları şiirimin benim deliliğim olduğunu düşünür.”
Alda Merini
Alda Merini 1931 yılının Mart ayında dünyaya gelir. Savaş dönemi Milano’nun bombalanmasının ardından aile şehri terk etmek zorunda kalır. Bir süre sonra Merini ailesi tekrar Milano’ya döner. Annesi bir öğretmenin okumayı sevmeyen kızıdır. Merini annesinden otoriter, sıradan ve kültürden uzak diye bahseder ve ekler:
“Annem çok güzel bir kadındı, biz üç evlat onun birer çirkin kopyasıyız.”
Babası ise, kendi tabiriyle, hünerli bir ev yazarıdır; yazdıklarını yayımlatmaz. Merini istediği eğitimi almakta ısrar ettiği için ondan büyük şiddet görür; çünkü o Merini’nin sadece kadınların kabul edildiği teknik bir okula gitmesini ister.
Merini, kırklı yılların ikinci yarısında Torchio Caddesi’nde aydınların uğrak yeri olan bir mekânın müdavimlerinden olur ve orada Salvatore Quasimodo, Luciano Erba, Giorgio Manganelli, Maria Corti ve benzeri kişilerle tanışır. 1947 yılında, iyileşeceği düşünülen psikolojik rahatsızlıkları ilk sinyallerini verir. Ancak devam eden sıkıntılar ve ruhsal rahatsızlıklardan ötürü 1965-72 yılları arasında Milano’daki Paolo Pini akıl hastanesine kapatılır. 1979 yılının sonunda sağlığına kavuşur. Ancak hiçbir zaman tamamen iyileşemez.
Şiir âlemine adımını ise ışıldayarak atar: 1950 yılında Giacinto Spagnoletti tarafından yayıma hazırlanan İtalyan Şiiri Antolojisi (1909-1949) Alda Merini’nin iki önemli şiirine yer verir. Bunu 19. Yüzyılın Kadın Şairleri derlemesinde yer verilen önemli birkaç şiiri izler. Başta Montale olmak üzere birçok şairin ilgisini çeker ve yıllar sonra Montale adına düzenlenen şiir ödülünü kazanır.
1953 yılında ilk kitabı La presenza di Orfeo (Orfeus’un Mevcudiyeti) yayımlanır. Ardından Paura di Dio (Tanrı Korkusu, 1955), Nozze Romane (Roma Düğünleri, 1955) ve Tu sei Pietro (Sen Pietro’sun, 1961) kitapları gelir. Başyapıtı sayılan La terra santa (Kutsal Toprak) ise 1984 yılında Maria Corti tarafında yayıma hazırlanır ve Scheiwiller Yayınevi kitabı yayımlar. Kitap, salt tımarhanenin korkunç kurallarını ve ortamını açığa vurmakla kalmaz, aynı zamanda kendi çevresinin dışında bir dünyaya da açılır.
