Kâbus kurgudan kurtulmak.
Bir rüyadayım, rüyalar kalkan. Ak sakallı bir eren
rüyamda bana şöyle dedi: İşte sana imkân, tek
bir dilek hakkın var, ne istersen olacak. Kaçmaz
bu fırsat diye düşündüm rüyamda, rüyalar sallanan
salıncak. Bu ülkeyi kâbus kurgudan kim nasıl
kurtaracak? Rüyada bile olsa kahraman olma
fırsatını bulmuştum, büyük güce kavuşmuştum.
Milletim nev’-i beşerdir, vatanım rûy-i zemîn—
dedim kürsüye çıkıp, Milletim insan türüdür,
vatanım yeryüzü. Siz deyin Şinasi’den, ben diyeyim
Tevfik Fikret’ten. Rüyada boş yoktur, yakalanan
bu fırsat kaçmaz, Ahmetcim rüyada çiçekler
boşa açmaz. Âkif’in dediğini deyip bağırdım
kürsüden dileğimi: “Kimin nev’-i beşerinde ben
yoksam, benim de nev’-i beşerimde o yoktur.”
Dinle beni ey ak sakallı eren, kim geçmişse
Necip Fazıl Kısakürek kürsüsünden— ülke sathından
silinsin hemen! Dileğim işte budur. Düşünce kılığına
girmiş folklör ortadan kalksın, bak nasıl da geliyor
huzur. Aniden, bir anda bütün NFK kürsüsü, poff!
Kâbus kurgu biter, ne güzel olur her şey, off!
Silinsin kafalardan NFK denen milli kültür yağcısı.
Folklör tarihimizin uyduruk ahlak tasarımcısı.
Sultanu’ş Şuara denen tunç kafiyeli mısra
imalatçısı. Gülerek kalktım yataktan, bendim
kâbus kurguyu bozan— ülkeyi kurtaran kahraman.
Rüyalar sallanan salıncak, rüyalar kalkan.
