Nef’î (1562/72-1635), gazelleri de bulunmakla birlikte, Türk edebiyatında en başarılı kaside şairi olarak tanınır. Kasidenin methiye ve fahriye bölümleri onunla zirveye ulaşır. Nef’î demek biraz ben(lik) demektir. O, hep över, övünür ve hicveder. Bunları yaparken genellikle mübalağaya başvurur. Türk şiirinde kaside ve hiciv denince ilk akla gelen şair, hicivlerini Sihâm-ı Kazâ’da toplamıştır. Biri Türkçe, biri Farsça iki de divanı vardır.
