Anatomi önemlidir çünkü*
IX – Selcan Peksan
nasıl oldu bilmiyorum
dünyada beklenmedik bir anda ölümcül bir hastalık peyda olur
ve erkekler kadınları ve yargıçlar kadınları, kurt sürüleri kadınları
yarasalar ve sardunyalar
teneke kutulardaki, mekanik müzik kutularındaki kadınları ağır ağır, şapırdata şapırdata,
bacaklarının güzelliğinden korkmayan kadınları
gülüşünü seven kadınları soğuksa ağzında ısıta ısıta
ıslıkla gelen kadınları saçlarını savuran rüzgarda
pembe pudralı yanaklarından ısıra ısıra
yürüdüğü için, baktığı için, olduğu için kadınları
alınlarından bir öpücükle sızan ölümcül bir virüsle kaldırır dünyadan
ışığın kırılarak bir elmas parçasından dağılması gibi
ışığın kırılarak rengini
söylenti hızla yayılır
önlenemez bir deformasyon ve korku çağı
böylece geride sevdiğim hiç kimse kalmadı
kalanı kurtarmak için bacağı kesmeliyiz diyor adam,
genç bir erkek kendilik bilincini zihniyle kavrayamaz
tek tek ulaşıyorum göçükte kalmışlara, bırakıyorum bacağı
saçları tutunca elimde kaldı diye ağlıyor, bırakıyorum saçları
kirişin altında kalmış ne varsa, varile sıkıştırılıp betonlanmış
kafası başka valize konmuş kollar ve noksan bacaklarla geliyorum
ölmeden ölenlere borçlu olduğum adanmışlıkla
ben buranın yabancısıyım
evim yok hiçbir dağda
bu yolla içimi açıyorum sana
meydanlardan geçip tepeye vardığında
ormanın sesini duy
X- Aslı Serin
her şeyi artık daha iyi anlıyorum dediğimiz anda
marazlarımızın bir olup üstümüze çullandığı anda
olan biten hiçbir şeyin hesabı verilmemiş
adalet ve duyguları taş kesilmiş
olabilirmiş
aynı yöntemle farklı sonuçlar alabiliriz
konumuz bu değil dediğimiz bir konumuz yok
toprağa bakıp şiddeti sorgulayan kaç kişi kaldıysak
ölümü isyana çevirecek kaç
a ve b noktalarından aynı anda hareket ediyoruz
çok pis kokuyoruz çok pis kokumuzla şeyler anlatmak istiyoruz
biçimlendirmek, yeniden adlandırmak bir şeyleri
taşı taşla karıp bir yemini bölüşüyoruz
bunu anlamayacak ne var
bir inilti gibi taşırken kendimizi
sanki elinde kocaman meşaleleriyle memurlar geliyor
orman içinden dörtnala kurtarıcılar
yerlerden bir şeyleri topluyorlar, bazen ölüleri
o zaman bir filmin bilmem kaçıncı saniyesine dönüyoruz
saat yönünün tersine eylemsizliği doğruluyoruz
mantar bir panoya asılmış davetiye altında
doymak bilmeyen bir karnımız var artık
müzik kutuları, silgiler ve bir takım nesnelere
gereğinden fazla anlamlar yükledik
işaret parmağını kıvırıp ağzına sokmuş kadınların ağlama sesleriyle
dünyanın tüm çivilerini yerlerinden söküyoruz
tek tek, herhangi bir alete gerek kalmadan, gürültü çıkarıyoruz
ahengi olan bir gürültü
göğsümüzde yumuşatmadan, pörsümüş ve sasımış şeyler üzerine
dokumak ve yontmak üzerine çakıyoruz sözcükleri
rahim ve topraktan başlayarak tüm kısır döngülerin yabancısıyız
hepimiz buraların yabancısıyız
morun yeşermesini bedeninden izlemişlere ağacı anlatmak
sonra ormanı sonra damarlanmasını bir boynun patlarcasına
dünyanın hiçbir yerinde umut böyle tanımlanmaz
afilisinden anatomi deformasyonu
* “Anatomi önemlidir çünkü”nün VII ve VIII şiirlerini moero fanzin’de bulabilirsiniz.
