Toplanamayan
Dikkatimi toplayamıyorum
Ne ressam arkadaşlarım vardı çevremde
Gölgemi yerden kaldırsınlar
Ne müzisyen arkadaşlarım vardı
Sokaklarda bıraktığım boğazıma bir sol anahtarı taksınlar
Dikkatimi toplayamıyordum seni terk ederken
Araba sürmek istedim hep
Arabaya binip kilometre kilometre terk etmek istedim
Kimlik kartını bir silahla değiştir dediler bana
Sevişirken sabahına cenazeye katıldım
Her öldürdüğüm çocuğumda yüzüm asılıydı
Dikkatimi toplayarak girseydim bu yeryüzüne
Sahil şeritlerinde mutlu bir şarkı çalardı
Dikkat et kendine diye biterdi her elvedanın son cümlesi
Sonrası mukadderat
Toplu iğneler batar şimdi vücuduna
Bak yine kayboluyor tuvaldeki gölge
Romanlar okuyorum filmler izliyorum
Karanlık çöküyor
Dumanın içinden sakallı bir adamla sevişiyorsun
Dikkatimi toplayamıyorum
Her yer dağınık kalmalı
Bu şiirde her yer dağlık
Yokuşun sonunda el sallıyor ölü çocuklarım
