Passapaura
Ben korktum.
Başıma gelecekler için de başkalarına yapabileceklerimden
kendimi ilk o şeyler yaparken gördüğümde.
İlkini yapmak istendi ve vazgeçmeme boyunca yenen dayaklar gibisi
ikincini, vahşeti sindirerek yaş almasına yaradı.
Onlar korkmadan vardı, ortadaydılar vardı,
bunla övünçlerdi alıştık onlara.
Ben saklandım, kendimin yeraltına indim
girip çıkmadığım delik kalmadı orada,
lastik kramponlar giymediğim topuklarla yaya.
Arak bi teleskopla baktım yutulurken
yutuş yine oydu uzaydakiyle.
İçim, favori cehennemim, üzerime zimmetli mahzen
kendimin gıyırtısına kulak verdiğim sessel ardiye
Her boku nasıl yedim ama oraya tek aşina
Ortaya çıkınca da görürüm,
ortada olmak kendini ıvır zıvırla doldurmak olur, steril olur.
Ben tezgâh silinen leş sarı bez elde dolandım yeraltında,
sümüğümü sürdüğüm duvarlardan,
attırdığım betonlardan buldum izimi izbede o mezbelede yıllarca.
Ama sıkıldım sen bi kork bi kork artık ki ve çık bak şimdi, beğen gibi ortayı da
Korku yenmek bir gustodur, oburluk başlar.
İçimde işler yoluna gireceği bir his
içimdeki hise mi kanmanın düşüncesi, buyursunlar
Nasıl olur işlerin yoluna gireceği his, popüler bişey mi,
yani herkes okudu diye okunmayan kitap gibi mi var
Herkes okudu diye okuyup pişman olduğun bir kitap gibi varsa
bu durumda hise para vermediğin için zararın yok,
hata denen ona, kalır öyle.
Kimsenin yazılmak istemediği Herkes Ortaokulu,
hep de bahçesinde dolanıyoruz,
yazın ayak basılmadığı için biten ısırganları atlayarak.
