İKİ MEVSİM

 

İlkbahar

 

Dışarıdan tiradvâri ses:

“Acelem yoktu hiçbir şeye

Bu yüzden onunla gezdim durdum âlemleri

Bugün ilkbaharın başı

Ben tek başıma

Uzaktan misinalarla ona bağlıyım

Kuklalar gibi

Bir esinti

Üşüttü.”

 

Yaz

 

Dışarıdan tiradvâri ses:

“İnanç rüzgârları beni hangi saçmalığa sürüklerse

Sürülürüm yaşamaya eksantrik kaderimi

o sonsuza dek dönecek inception topacıyla.”

 

123456789100 11 12 13 14 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 *96 97 98 99

 

Sayılar dilek merkezidir

Hayallerimi sayıların çevresinde döndürerek gerçekleştirdiğime inanıyorum

Hatta öyle ki, fark etmeden korkularımı bile bu yolla gerçekleştirebilirim

Formül şu:

Hayallerimi farklı olasılıklarıyla tekrar tekrar kurguluyorum

Ardından gerçekleşmesi için daima 1’den başlayarak sayı sayıyorum

Gerçek dünyayla kurduğum bağlantıyı kesecek bir ses, hareket gerçekleştiğinde saymayı bırakıyorum

 

Dönüp dolaşıp geleceğim yer gerçeklik

Hayal boşluğu içinde olsam da gerçekliğe değmem gerekir

Gerçeklik,

yerçekimi gibidir

Beyin zaman alanı kanunu vardır onun da

 

Gözümüzle gördüğümüz

kulağımızla duyduğumuz

var olan şey, var olan

v-a-r o-l-a-n

öyle hissetmemize, zannetmemize neden olan

?

zan, kesin bilgiden gelmiyor muydu?

 

zannettim kesin bir bilgiye niyet ettim yarabbi”

 

Lucy filmindeki Lucy gibi

damarlarıma dağıldıkça kristaller

her şeyi biliyorum

İşte bu

SÜPER GÜÇ

SÜPER GÜCÜM

1-2-3-4-5-6-7-8-9-110-11-12-13-14-15-16-17-18-19-20-21-22-23-24-25-26-27-28-29-30-31-32-33

uçağın sesi geçene kadar saydım içimden

 

“Direneyim mi?” diyorum kendime

İçimdeki ses:

sonuna kadar

Kaderi yuttum kustum diyecek kadar yaşamadın elbette daha ama

Adı Vasfiye’de gördün

Tekrar tekrar başına gelen

bela,

aynı

gene

biliyorsun artık

buluyor seni”

 

 

Kaderimi görüyor gibiyim ama bu gibi bir durum

öyle olmayabilir de

öyle değil de

ne

 

Ama bir ihtimal daha var

Her zaman bir ihtimal daha var

kaderin a noktasında

-Sana niyet edilerek kurgulanmış bir çıkış, zirve –

Oraya bağlanan d1 yolunu seçtin

ihtimallerden

rezil ve vezir

her zaman da böyle olacaktır

 

Aşkta da rezil vezir olursun

insanlıkta da

Ama hep çapraz gerilir bu ikisi

A noktasına giderken seçmem gerekirse bir gün

ikisinden birini

Yaratabilir miyim hayallerimden yeni bir ihtimal

rezil vezir ve bilmem ne

123456780111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152535455565758596061626364656667686970

Ne aşkta ne insanlıkta rezil olmak istemiyorum

Bir ihtimal daha vardı ya

o yoldan giriyorum

o da acı

acı çekeyim acı.

 Dışarıdan tiradvâri ses:

 “Bir ilkbaharın başında ansızın kopan fırtınanın

 yazı bu kadar etkileyeceğini nereden bilebilirdim?”

 

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr