Ferrari motorlu at
Ne büyük uzay
arıyorum ben
Sızmalara boşluktan değil
Doğalgaz borularının altına hizalanan tablo
cansızlığından
Arıyorum elektronik terazi hassas
Yünlü köpeklerden epilasyon memeyle
beslenememekten
Enflasyon oranında şişko
pişkinlik derecesinde çiğ insan
Eşantiyon not defterimi yeni kimlik kartımı
bilinçli kazaya sürtüp
vagonu kopmuş çıkıyorum dünyadan
Enerji patlamıyor
bildiğin çiviler saça saça yükseliyorum
Sadece bir iki kişiye Neslihan’a şifre veriyorum
Ağzım yüzüm çikolatalara boğulu
Ara ara detoks sprintleri atıyorum
Korkutuyorum öfke-nöbetleri-tetikçilerini
300 metrede bir duruşat ve sırıt
Senin azına koyarım diyorum aşağıya
tuttuğun dileğin ümüğünü sıkarım
çokluğu seyrelen seyrelen meydan dünyasına
Çok toplama kamp
sakın bakma sonra kramp dünyası
Geçtiğim yerlerde tahta kaleler sarsılı
piyasıya sermaye savaşları, balyalar çekili
emniyet şeritleriyle karındeşenler
Geçiyorum kalıyor komplo üşengeçleri
Süpersin ABD salaksın amade
Kalıyor şoklanmış kahkahasıyla kafe gruplar
mutsuz çirkin
çirkin yalnız
yalnız büzük
hepsi
İzostatik-kaykaycı adını verdim onlara
Vert skating half-pipe kafaüstü manzara
Keşke diyorum bakmama kumandam olsa
Süreç değil tık isterdim doğrusu
Atlamadan tıkk tıkk geçiyorum saplantılı hareket kalabalığını
Deneyimde serilik soğukluk vardır
tüyleşiyorum
Duyusal-kayıt-tutar dışında susturdum beynimin cihazlarını
bakıyorum genişliyor alan
bakıyorum küçülüyor kaplayan
genişliyor alan
küçülüyor kaplayan
Sanki bir orduyu ateşe verip ardından at’lanmış gibiyim
Ferrari motorlu at o
Metal kaslarına çizikler çizdim çıkmadan
Monza’da duvarlara çarptım
Yıkadım kalbini kuş kanadıyla
Asbest pelerinim savrulu
Alevler muntazam, çizili
Hiç sormadım fantasmamda atımdan önceysem
Atlamışsam kendimde bazı parçaları
Ya krokileşirse birden aşağısı sokaklaşırsa
Sorunca sorunca silkip sarsar insanı dürtme şeytanı
Aa haha bu benim dolabım mı 6 kapaklı
Ahaha gömleklerim mi ütülü manşetli Nesoş’a smaçlı
Aa haha yaşanmış bir gün
Ahaha profiterol
Fıh fıh yanıkk kokusu
Neden kırpma ve batma başladı gözümde
Mezar otlarına dokunuyor avucum
Aa bu benim depresyonu, katatonik
Eski uyuşmalarım
Görünmez ve göstermez bir at istemiştim doğrusu
Atladım kendimden ona aa
Kalp-kornea içinde kalan yarım halkayla
görüyorum bir konteynır kentte orlon kazak bir çocuğu
Her hayâl-operasyon niye bırakır ki içerde bi şeyleri
Görüyorum elindeki ekmek değil buğday pazılı
Onda dalgın dağılma bende kırma kusuru
Bağışla beni astigmatlar arasında büyüdüm
Bağışla pili ısıra ısıra yükselmemi
Korkuyorum küçük-net açılardan
Korkuyorum geri dönmenin son yakıtından
Acımasız değil acısızdan çıktım ben yola
İyi bakarsam gerçek’leşecek dünya.
