BEKLEMEMEK

 

Ben seni hiç beklemedim ağaçlarda

Ölümün kaygan kıyısında

Yetersizliğin ağrısını taşıyan diz bağlarıyla

Çoktan olmuştu olacakların sarsıntısı

Sıkılan bir can taşımıyordum hayli zaman

 

İşte sürpriz buydu var oluşun kimyasında

Havadar daralmaların ruha etkisi kanlı ve canlı

Ben en uzak hayvana yerleştim

Asalaklığımın gövdesi büyüsün içimdeki benlikte

Sen buna dehşetli ve etik bakışlarla yuvarlan

Hiç tanışmıyoruz diyelim ve

Sözlerimizi büyütelim hacim hesaplarının inceliğiyle

 

Seni hiç beklemedim ağaçlarda

Orman kıyılarında, yaprak hışırtılarında

Çün ki yeryüzü seni sevmedi, öpmedi alnındaki sert kemiği

Ağlayacaksan buna ağla

 

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr