İcap Nöbeti
Tecrübelerim doğrultusunda diyebilirim ki
Tecrübe yok, doğrultu yok, diyebilmek yok.
İmtina harika bir sözcük olarak orada, eksiltilen eşya
Boşaltılması gereken çöp, yoksa küf, koku
Gırtlağın yukarı aşağı hareketinin aksaması
ve durduğu o bir iki saniye işte imtina, üç olmasın dört öldürücü
Şiirin fazla sözcükleri /bok püsür/ ben, sen, yani, olmasın.
Alnının ortasında hayat yazan biri sürekli ölmek istiyor.
Bir diğeri ölmek isteyerek hayatta kalıyor.
Şeylerin tam da düzelecekken olduğu yer burası, neydi ki şeyler?
Tam da düzelecekti bak yine bu şeyler
Korkunç, sil baştan, tanıdık, ama değil
İstikrarı sadece gelmek, destursuz ama kalmaya kararlı
Ben tek siz hepiniz; şeyler
Tanrım affet ben sözcüklere ve şeylere inanıyorum.
Kendiliğimizliğe
Ramak kala raporlarına uzun cümleler kurmalıyım
Yollar, işaretler, işaretçiler, hep mi aynı?
Önleyici faaliyetleri yok, kestirmeci planları
Onlar ki boşluklarımızdan kafeslemişler
İmkânsız yerlerimizden, pamuklara sarmaladığımız kendimizin sırrı
Kendimize verdiğimiz bak bu son, bak bu
Evet; razılık ve bağışlama bildirir, ardına pişmanlık
Evet! Evet! Evet!
Dünyada ne çok hallaç memuru var
Bir kez daha kendimizin hallaçlığına
Her seferinde azaldığımız bilgisiyle
İki hep fazla, icapçısı oluruz yine kendimizin nasıl olacaksa
Yetiş! Sıkı tut! Sarıl!
Mesafeyi koyarsak nöbete küfür gibi
Yağlasan da çalışmayan mekanizmalar var, aşınsın, sonra paramparça
İmkânı olsun yeni bir mekaniğin, uzun bir keşif bu
Destek ve teşvik almamış, aksine
Nesnelerin ve sözlerin tesirini giderek arttırdığı
Duvara iki fırça iki çivi iki resim. Bir çizgi; bitiş çizgisi, ufuk çizgisi
Derinlik için tonlar, bir kedi. Dünyayı tersine çeviren yok
Olmazı olduran, bir gülüşe bir ömür, bir ömre daimi çile yok
Tek gerçeğimiz kendimiz, usanmadan çizdiğimiz.
Ben şimdi buralarda siftinip misafirler ağırlarım
Devretmem bu nöbeti, debelenir tutarım.
İcap ederse çağırırım yarım saatlik mesafelerden
Evet! Yetiş!
Yeni yapılmışken temizlik, pencereler temiz
Buradan bakınca siz ve sözcükleriniz, ne güzelsiniz, hepiniz
Ben kendimle böyle çipçirkin.
