Ses
Kelimelerle dolu ağız hiçbir şey anlatmıyor
kafatasını sıyırıp geçen delilik kelimeli ağız
kopmuş bacak eksiğini ağrısında arıyor
dalgınlığında yekiniyor öyle işte
kopuğunu oyulgana oyulgana
dikiş paysız
rüyasız bir ZORdan oluyor insan
AKIŞI HEPİNİZ YANLIŞ ANLADINIZ
ÇAĞ MİTİ, ANTİ-OİDİPUS
ŞİZOİD KEKEME
VE DİLDİR VE YASADIR VE YİNE VE YİNE
organsız bedenler, ucubeler
ölümüne kullanışlı şimdi protezler
birlikte, beraber, bir arada
nüanslar meydan kurmaz,
kurtarmaz kimseyi, çatışmıyor hafızalar
ne zaman kendinden alçalarak çıkar(SIN)
ki bu kötü değil, çekirdeği görmektir
insan olmayana yaklaşmak iyidir
vahşide saklı saflık, atların su içişinde
anlaşılmaz olan kurt nefesinde
ORADA
sınırlar siliniyor, sönüyor anlam
kelimeler saçılmış çayırlara
kaybolmuş varlık
akıyor kan aradaki boşlukları doldurmadan
orada
zehirli otları öğreniyorum nehir insanlarından
evini, mukaddes toprağını koruyan ceberut
yasanın dışına çıkamazsın SEN
benim ağzımdan taşıyor dünya
bazen fısıltı, çığlıklarla
hadsizliği denemek arzum
dünyayı okumak bir şey
yazmak…
kes yapıştır zorlu montaj
SENin dilinden ne varsa atıyorum dışarı
elimde kalan ses.
* The Soul selects her own Society
